η τέχνη του default
Ο βασικός λόγος, πιστεύω, που στα blogs δεν κυριαρχεί η κακογουστιά, είναι η ανικανότητα των περισσοτέρων να αλλάξουν (σημαντικά) το default template.
Σε όλους τους υπόλοιπους τομείς της ζωής (τουλάχιστον στην Ελλάδα), από τα ρούχα μέχρι τα αυτοκίνητα και τα κτίρια, υπάρχει ο σοφός της γειτονιάς που θα σπεύσει να μας προσφέρει (με το αζημίωτο) τις υπηρεσίες του ικανοποιώντας την ανάγκη για διαφοροποίηση. Είτε αυτός λέγεται μοδίστρα, είτε πολιτικός μηχανικός με αρχιτεκτονικές ανησυχίες, θα αφήσει αναμφίβολα το στίγμα του. Δε θα σταθώ εδώ στο κατά πόσο τα προϊόντα με τα οποία ντύνουμε τη ζωή μας εκφράζουν τον χαρακτήρα μας. Σίγουρα όμως αντικατοπτρίζουν το καλό ή κακό μας γούστο.
Πολλοί (αν και δε θά ‘πρεπε να βρίσκονται πολλοί εδώ) θα πείτε ότι η αισθητική είναι κάτι υποκειμενικό, και η απόκλιση από την ισοπεδωτική ομοιογένεια απαραίτητη. Έχοντας δει οργανωμένα συγκροτήματα κατοικιών (κυρίως) του εξωτερικού, βασισμένα στην ακούραστη (πλην όμως κουραστική) επανάληψη του ίδιου μοτίβου, τείνω να συμφωνήσω ως προς το δεύτερο μαζί σας.
Παρά ταύτα δεν επικροτώ οποιαδήποτε απόκλιση από το default, τον βαρετό μέσο όρο. Διότι η αισθητική δεν είναι αυστηρά υποκειμενική. Αν ήταν, δε θα είχαμε μουσεία. Η αισθητική έχει κανόνες. Και όσοι καλλιτέχνες τούς παραβιάζουν, δεν το κάνουν επειδή τους αγνοούν. Ακόμα και τα κείμενά μας, που δε διεκδικούν δάφνες έργων τέχνης, υπακούουν σε βασικούς κανόνες αισθητικής, ήτοι σύνταξης και ορθογραφίας, δίχως αυτοί να αποβαίνουν σε βάρος της προσωπικής έκφρασης. Δυστυχώς οι κανόνες της αισθητικής στην αρχιτεκτονική ή τη μόδα δε μπορούν να διατυπωθούν με αντίστοιχη σαφήνεια. Δύσκολο συνεπώς να πείσουμε τους επίδοξους ειδήμονες για την ανικανότητά τους και για τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του default σε σχέση με τα ευφάνταστα σχέδιά τους. Σε σημείο, που το εν Ελλάδι default να είναι αυτά ακριβώς τα ευφάνταστα σχέδια.
Και καθώς δύσκολα ποσοτικοποιείται η αισθητική παιδεία, η Ευρωπαϊκή Ένωση δε μπορεί να ελέγξει τη σχετική πρόοδό μας με δείκτες, οπότε θα εξακολουθήσουμε να είμαστε κακοί μαθητές, περιμένοντας να αντιδράσουμε ή να υποταχτούμε σε κάθε έκφραση ξενόφερτης αισθητικής, είτε αυτή ονομάζεται Levi’s είτε Calatrava.
Σε όλους τους υπόλοιπους τομείς της ζωής (τουλάχιστον στην Ελλάδα), από τα ρούχα μέχρι τα αυτοκίνητα και τα κτίρια, υπάρχει ο σοφός της γειτονιάς που θα σπεύσει να μας προσφέρει (με το αζημίωτο) τις υπηρεσίες του ικανοποιώντας την ανάγκη για διαφοροποίηση. Είτε αυτός λέγεται μοδίστρα, είτε πολιτικός μηχανικός με αρχιτεκτονικές ανησυχίες, θα αφήσει αναμφίβολα το στίγμα του. Δε θα σταθώ εδώ στο κατά πόσο τα προϊόντα με τα οποία ντύνουμε τη ζωή μας εκφράζουν τον χαρακτήρα μας. Σίγουρα όμως αντικατοπτρίζουν το καλό ή κακό μας γούστο.
Πολλοί (αν και δε θά ‘πρεπε να βρίσκονται πολλοί εδώ) θα πείτε ότι η αισθητική είναι κάτι υποκειμενικό, και η απόκλιση από την ισοπεδωτική ομοιογένεια απαραίτητη. Έχοντας δει οργανωμένα συγκροτήματα κατοικιών (κυρίως) του εξωτερικού, βασισμένα στην ακούραστη (πλην όμως κουραστική) επανάληψη του ίδιου μοτίβου, τείνω να συμφωνήσω ως προς το δεύτερο μαζί σας.
Παρά ταύτα δεν επικροτώ οποιαδήποτε απόκλιση από το default, τον βαρετό μέσο όρο. Διότι η αισθητική δεν είναι αυστηρά υποκειμενική. Αν ήταν, δε θα είχαμε μουσεία. Η αισθητική έχει κανόνες. Και όσοι καλλιτέχνες τούς παραβιάζουν, δεν το κάνουν επειδή τους αγνοούν. Ακόμα και τα κείμενά μας, που δε διεκδικούν δάφνες έργων τέχνης, υπακούουν σε βασικούς κανόνες αισθητικής, ήτοι σύνταξης και ορθογραφίας, δίχως αυτοί να αποβαίνουν σε βάρος της προσωπικής έκφρασης. Δυστυχώς οι κανόνες της αισθητικής στην αρχιτεκτονική ή τη μόδα δε μπορούν να διατυπωθούν με αντίστοιχη σαφήνεια. Δύσκολο συνεπώς να πείσουμε τους επίδοξους ειδήμονες για την ανικανότητά τους και για τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του default σε σχέση με τα ευφάνταστα σχέδιά τους. Σε σημείο, που το εν Ελλάδι default να είναι αυτά ακριβώς τα ευφάνταστα σχέδια.
Και καθώς δύσκολα ποσοτικοποιείται η αισθητική παιδεία, η Ευρωπαϊκή Ένωση δε μπορεί να ελέγξει τη σχετική πρόοδό μας με δείκτες, οπότε θα εξακολουθήσουμε να είμαστε κακοί μαθητές, περιμένοντας να αντιδράσουμε ή να υποταχτούμε σε κάθε έκφραση ξενόφερτης αισθητικής, είτε αυτή ονομάζεται Levi’s είτε Calatrava.
posted by 2M3 at 11:09 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home