το μυστικό

Αν πέσατε πάνω σε αυτό το blog, θέλω να πιστεύω ότι ήταν από τύχη (ή ατυχία). Έλαβα (σχεδόν) όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μην το βρείτε, οπότε ελπίζω πως δεν υπάρχει κάποιο link που οδηγεί εδώ (γιατί τότε θα πρέπει να αλλάξουμε διεύθυνση...).

Αν όλα αυτά σας φαίνονται παράξενα, τότε ίσως και εσείς (ναι, εσείς) δε θα έπρεπε να βρίσκεστε εδώ. Αν πάλι, κατά έναν περίεργο τρόπο, σας αρέσουν, τότε κρατήστε το μυστικό για να μάθετε κι άλλα...

Η παραπάνω εισαγωγή πρέπει να σας προετοίμασε για το τι θα ακολουθήσει. Δεν είναι mainstream blog, γιατί δεν είναι προσανατολισμένο στους αναγνώστες αλλά στον δημιουργό του. Βέβαια, δεν αναφέρεται μόνο σε όσους μπορούν να με καταλάβουν, αλλά μάλλον σε όσους μπορούν να με ανεχτούν.

Όσοι αναζητάτε κοινωνικώς αποδεκτά και κατανοητά κείμενα (ή απόδειξη για το ότι δεν είμαι τρελός), διαβάστε τα κείμενά μου στο σπιτάκι. Όσοι έχετε λίγο χρόνο στη διάθεσή σας, μην τον χάσετε εδώ. Όσοι από ανίατη ανία τα ψάξατε όλα και καταλήξατε εδώ, δεν πρόκειται να βρείτε εδώ τη θεραπεία σας. Όσοι ψάχνετε κάτι για να (περι)γελάτε, μάλλον θα φύγετε ανικανοποίητοι.

Κοινώς, οι περισσότεροι από εσάς που διαβάζετε το παρόν βρίσκεστε στο λάθος μέρος. Υπάρχουν και στο διαδίκτυο κακές γειτονιές. Μην πείτε ότι δε σας προειδοποίησα. Και μην παρασυρθείτε από κάποια (φαινομενικά) λογικά κείμενα που μπορεί να παρεισφρήσουν.

Αν μπορείτε να δεχτείτε ότι το κέντρο εδώ δεν είστε εσείς, ούτε καν η επικοινωνία μαζί σας, στο μέτρο που αυτή καλουπώνει τον τρόπο έκφρασης, αν μπορείτε (ή δεν προσπαθείτε) να καταλάβετε όσα γράφω, τότε (και μόνον τότε) κοπιάστε...